miércoles, 23 de julio de 2008

#2.4

Quan de jove R. s’enfadava o tenia por o algú l’irritava, la mare de R. sempre li deia que anar-se’n, tothom ho fa d’esquenes, però el tornar s’ha de fer de cara. Per això R. s’esforçava per posar la millor de les seves cares cada cop que algú tornava.

(De joven, cuando R. se enfadaba, o huia de miedo o alguien le irritaba, su madre le recordaba que todo el mundo cuando se va, se va de espaldas, pero cuando vuelve, vuelve dando la cara. Por ello, R. se esforzaba en poner su mejor cara cada vez que alguien volvía.)